آرام و روان و نـــرم و سنجیده رَوَد

مــــا ناله کنان و یار،نشنیـــــده رَوَد

اگر به جای گفتن:
دیوار_موش_دارد

و

موش_گوش دارد،
بگوییم:ملائکه در حال نوشتن هستند...

نسلی از ما متولد خواهد شد که به جای مراقبت مردم، ”مراقبت الله“را در نظر دارد!

آنچنان سنگین و رنگین میشوی با چادرت
آب سنگین اراک از وزن خود کم میکند

جای خلوت کردن و بیتوته جلوت میکنم

پنبه ای در گوشم و یک ریز صحبت میکنم

من خودم وضعم خراب است و گنه کارم ولی

این و آن را دائما دارم نصیحت میکنم

جای شاکر بودن و تسلیم امر تو شدن

تا بلایی میرسد فورا شکایت میکنم

تازه فهمیدم چرا سوزی ندارد ناله ام

.چونکه تهمت میزنم یا اینکه غیبت میکنم

من خودم را میشناسم، رو نده گاهی بزن

اینقدر بخشش نکن دارم بدعادت میکنم

سیئاتم را بدل کردی به خوبی ها، ولی

جای عبد تو شدن به تو خیانت میکنم

کربلا رفتن برای من شده یک آرزو

اربعینی قسمتم کن التماست میکنم

یک جور زدند که از دو زانو افتاد

یا فاطمه ای گفت و به پهلو افتاد

سختی شب زنده داری را علی(ع) دیده ولی...

اَجر و مُزدش را خدا با ما تلافی می کند

هجدهم شد،قلب من حتی تکانی هم نخورد

چشم دارم بر شب قَدْرَت،علی جان رحمتی

علما هم ز نگاهت دلشان می جنبد...

من بیچاره که یک حوزوی سطح یکم..

آمار خراب است...نمودار شکستم.............کم دل ز کسی بردم و بسیار شکستم

گفتم دل من غرق گناه است تو گفتی:........صد بار اگر، من صد و یک بار شکستم

یک شب وسط شور حسین آخر هیئت

شیرین سخنی کردم و گفتم حسن از عمد

حاضرم وام بگیرم و بدهکار شوم

بهر آبادی و احداث حریم حسنی

شگفتا که انسان می گریزد از هر چه بترسد.

حال آنکه چون از خدا بترسد به او نزدیک تر می شود.

وأَمَّا مَن خَافَ مَقامَ رَبِّهِ ونَهَى النَّفْسَ عَنْ الْهَوَى فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِىَ الْمَأْوَى ﴿۴۱ نازعات﴾

زبانت معمـار است
و حرفهایت خشت خام،
مبادا کج بچینی دیوار سخن،
که فــرو خواهــد ریخــت
بنـای شخصیتت...

تو همان جرعه آبی که نشد وقت سحر

بزنم توی "رگ" و زود "اذان" را گفتند..

گفت چیزی بخور اینگونه تلف خواهی شد

گفتمش چشم، عجب "خون دلی" میخوردم!

شبیه خنده ی تلخ رقیب ها شده ایم

به جای سیب، اسیر دو سیب ها شده ایم

 صدای هق هق آن گریه های زیبا کو؟

گرفت طعم مناجات طعم تنباکو

برای خواندن بعضی دعای معروفه

زیادفرق ندارند کافه یا کوفه!

 میان معرکه امن یجیب هم خوب است

حرم پس از دوسه ساعت دوسیب هم خوب است

 ظهور می کند آری صداکنید حتما!

میان کام گرفتن دعاکنید حتما!

کنایه بود ولی روضه خوان مواظب باش

آهای هیئتی ِنوجوان مواظب باش

ماندگارترین دوست ِ تو........

کسی است که تو را به خاطر خودت بخواهد.....

بی آنکه به تو نیاز داشته باشد..

ابوحمزه ثمالی

"یکی بود
یکی نبود
غیر از خدا
هیچکی نبود"

کوتاه ترین
و توحیدی ترین
قصه دنیا...

به تعظیم مردم این
زمانه اعتماد نکن!
تعظیم آنان
همانند خم شدن دو
سر کمان است

خردمند ؛
پر است از پرسش..!!

ابله ؛
پر است از جواب..!!

زندگی با تغییر یک «حرف» می‌شود بندگی؛

اینجا هم محلّ همان «حرف»!

مریض شدم برایم طبیب، نسخه نوشت
کمی بَغَلــمینوفِن با دو عکس عشقولوژی

ولی چه کنم که من ماندم و فراق و گلو
شدم رئیس بلا عزل بخش بُغضُولوژی

 جمله ی که روی یک سنگ قبر بود ؛نوشته بود:

 ای رهگذر من هم روزی اینجا رهگذر بودم …

قضای نماز یعنی

خدا هنوز منتظر

حرفهایمان

اگر کسی می خواهد دانشمند شود، دنیا برای او به مثابه مدرسه است

و اگر انسانی می خواهد سعادتمند شود، دنیا برای او مزرعه است،

ولی اگر می خواهد به هر دو برسد،

باید مزرعه و مدرسه بودن را، در کنار یکدیگر ببیند.

وزنِ چندانی ندارد اشک ، امّا همرهش

می‌رود انگار یک حجمِ وسیعی از دِلم

با انسان های رنگین کمانی این روزگار

هرچه کمرنگ تر ... بهتر ...

آنها که نشناختندش گفتند : دیوان حافظ

ولی آنها که شناختند گفتندش: دیوانه حافظ !

زندگی به من آموخت
همیشه منتظر حمله احتمالی کسی باشم که
به او بیشترین محبت را کردم

برای با تو پریدن، پری نمانده برایم ...

چه می شود ز سر لطف، دعا کنی تو برایم ...

نسبت عٖشق به من نسبت جان است به تن

تـو بگو من به تـو مشتاق ترم یا تـو به من

شعبان شد و ما اگر چه عصیان داریم

بر  لطف  حق  امید  فراوان   داریم

از  زمره ی   این الرجبیون   ماندیم

امید  به  وعده های  شعبان  داریم

با یکی درد دل کن که دو چیز داشته باشه:

یکی درد...

و دیگری دل...!!!

بزرگترین آزمون تو
وقتی است که
دیگری را دعا می کنی
درحالی که خودت در بلا و گرفتاری هستی

و خدا گفت که شب مایه ی آرامش توست...

بخدا تا به سحر،شب همه آشفته ترم!